#Taptap!

Ik moet iets bekennen. Het is een beetje kinderachtig. Ik pest scholieren op Twitter. Een beetje. Sorry. Ik kan het niet laten.

Het gebeurt nogal eens dat scholieren op excursie gaan naar de TU Delft. Beter is wellicht “op excursie moeten”, want gezien de manier waarop ze erover op twitter communiceren hebben ze er vaak niet zo’n zin in. In Tweetdeck heb ik een zoekkolommetje op TU Delft waar hun klaagzangen regelmatig opduiken.

En tja, als de schuttingtaal al te erg wordt kan ik het niet laten erop te reageren. Met vaak hilarische reacties. Ze schrikken zich meestal rot, omdat ze zich niet realiseren dat er onbekenden zijn die meelezen.

 Ze hadden we gisteren Valerie. Ik zal haar echte twitternaam maar even weglaten:

• @__Valerie:      Zo naar die stink TU #delft
• @michelvanbaal: Pardon?! #ruikthierbestfris

……

<Valerie delete haar tweet>

…..

• Valerie:            Volgens mij is dat TU nog niet eens zo heel saai eigenlijk.. Er zijn mensen die zeggen dat het leuk is #delft
• @michelvanbaal Fijn te horen! Veel plezier vandaag. :-> Vooral even in het mekelpark gaan kijken: http://bit.ly/lO2V3T
•  Valerie:            Oke dus @<vriendin> en ik gaan er van uit dat TU #delft leuk is.

Heb ik een zieltje gewonnen voor de TU? Nee, ik vrees dat Valerie nog steeds voor een prachtcarierre in de techniek verloren is. Maar ze is er op een vrij onschuldige manier achter gekomen dat mensen uit heel onverwachte hoek je tweets soms meelezen. En ik kan als jonge ouder heel wat minder prettige varianten bedenken, eerlijk gezegd. Ergo: de boodschap dat een beetje oppassen wat je zegt op Twitter geen kwaad kan, die is wel over.

Wie bedenkt er even wat ongeschreven regels voor dit soort sociale controle, van de goede soort? Moet geen schandpaal worden natuurlijk. Dus nu niet #taptap gaan verzinnen en daar dan een kolommetje voor maken zodat we lekker kunnen meegniffelen. En er ook niet over gaan bloggen natuurlijk.  ;->

Michel

Photo by freestocks.org on Unsplash