Knuffel je tegenslagen

De meeste nieuwsverhalen hebben een vluchtige aard: ze leveren in een korte tijd aandacht op, soms veel, en verdwijnen dan weer uit beeld. Maar het leukst om te doen zijn de mooie verhalen die wat langer lopen. Immers als je een boodschap over wilt brengen, dan moet je herhalen.

Ik heb een aantal van dat soort onderwerpen gedaan, bijvoorbeeld zonnewagen Nuna of de ruimtereis van Andre Kuipers in 2004. Daarbij is het me opgevallen dat het vooral lastig is om ze op gang te krijgen: als journalisten eenmaal het onderwerp hebben omarmt loopt het vaak wel lekker, het probleem is het vinden van de ‘startmotor’. En dat blijkt heel vaak ‘tegenslag’ te zijn.

Smoel
Eigenlijk is het ook heel logisch: niet alleen is ‘slecht’ nieuws nu eenmaal meer nieuws dan ‘goed’ nieuws, slecht nieuws geeft de betrokken mensen ook veel meer smoel. Hoe gaan zij om met de tegenslag? Hoe knokken ze zich er doorheen? Door de tegenslag krijg je als ‘kijker’ een beter beeld en kun je je makkelijker met de betrokkenen identificeren: het verhaal krijgt een emotionele lading.

Maar meestal heb je als persvoorlichter dan wel een probleem. Instinctief willen betrokkenen tegenslagen vaak liever uit beeld houden. Ze voelen het als kritiek, of hebben het gevoel dat ze ‘gefaald’ hebben en voelen zich -begrijpelijk- niet erg comfortabel in de schijnwerpers van de media.
Nog moeilijker is het in complexe organisaties met grote financiële belangen: dan is een heel gebruikelijke reactie om de deur stevig dicht te trekken (ik doel niet op de TU trouwens).

Daar moet je als persvoorlichter volgens mij enthousiast tegen knokken:  als je inschat dat de tegenslag overwonnen gaat worden, schop die deur dan open en gooi je tegenslag eruit.

Nuna5
Een prachtig voorbeeld was zonneauto Nuna5 in 2009. De zonneauto’s hebben een bijna iconische status voor de TU Delft en krijgen altijd de nodige aandacht. In 2009 wilde het echter niet zo erg vlotten: de belangstelling was ronduit lauw te noemen. De wagen had de vier voorgaande edities  gewonnen en men nam voetstoots aan dat de Delftse studenten dat dit keer ook wel weer gingen doen. Begrijpelijk, hoewel die vanzelfsprekendheid er helemaal niet is als je er wat dichter boven op zit.

Dat werd allemaal anders toen Nuna5 twee weken voor aanvang van de race door een klapband hard crashde. De hele wagen lag in puin en de studenten moesten Nuna5 met kunst en vliegwerk weer opnieuw opbouwen. Ze werden er tweede mee, misschien nog wel een knappere prestatie dan de voorgaande overwinningen.
Die crash bleek het startpunt van een golf van media-aandacht: daardoor werd de journalistiek ‘wakker’ en eenmaal wakker geldt de regel dat als je aan een verhaal begonnen bent, je het voor je publiek ook moet afvertellen.

In dat kader was het dus ook heel slim van collega-voorlichter @tonboon van Nuon om eerder deze week even het ANP te bellen omdat Nuna6 vastzat bij de douane. Dat was een prima voorbeeld van overwinbare tegenslag:  de vertraging kwam door staking, een tijdelijke tegenslag. Het gaf wat ‘emotie’ aan het verhaal en het leidde tot verschillende stukjes in de krant.

Kuipers
Onlangs zag je het ook met de aankomende vlucht van Andre Kuipers. De astronaut is al jaren bezig met de voorbereiding van zijn lange ruimtevlucht (een half jaar, zeer bijzonder voor een Nederlander). De media werden ‘wakker’ bij de mislukking van de lancering van een onbemande vrachtmodule, op ongeveer dezelfde raket. Dat betekende uitstel, en dus tegenslag, voor de vlucht van Kuipers en dus kwamen de media in beweging. Waarschijnlijk markeert de mislukte Progress lancering straks het begin van de golf media aandacht over Andre Kuipers.

Kortom, hoe tegenstrijdig het ook klinkt, soms moet je als persvoorlichter je best doen slecht nieuws te brengen. Het is een stapje terug, maar vaak gevolgd door twee stapjes vooruit.

Michel

Photo by rawpixel on Unsplash