En trots kopt de NTR op haar website “Sinterklaasjournaal viral groot success”. Viral? Wablief? Een viral is een actie die zo leuk is dat mensen ‘m naar elkaar doorsturen. Deze ‘viral’ bestond eruit dat Diewertje Blok met grote ogen de Nederlande huiskamer instaarde om de kindertjes tot vijf keer toe op het hart te drukken dat ze wel met hun naam in het grote boek moeten hoor! Sterker nog, als ALLE kinderen er niet instaan, dan gaat pakjesavond niet door.
En wat wil het Sinterklaasjournaal dan dat ik zeg, als vader van twee ‘gelovige’ kids?. “Nee hoor jongens, haha, dat is gewoon een viral van het Sinterklaasjournaal”? Welke andere keuze heb ik dan de computer te openen en de grote onrust van mijn kroost te sussen door aan de oproep gevolg te geven? De kop had beter kunnen luiden: “Sinterklaasjournaal chantage groot succes”.
Groot fan
Even voor de goede orde: ik ben een groot fan van het Sinterklaasjournaal. We gaan er thuis echt voor zitten (meestal niet voor de TV maar voor de ipad overigens). Er zitten stukjes tussen die vooral voor volwassen hilarisch zijn, zoals de scene van de hoofdpiet die bij de smid komt voor nieuwe hoefijzers. Een prachtpersiflage op de behandeling die je als klant soms bij de garage krijgt.
‘Het nationale verhaal’
Ik kijk dus graag, maar de realiteit is ook dat NIET kijken niet eens een optie is. Het sinterklaasjournaal bepaalt ‘het nationale verhaal’: ook de school van mijn dochter is ingehaakt en ook daar is de vlag ‘weggewaaid’ (het is al een week windstil trouwens). Dat schept een enorme verantwoordelijkheid en ik heb altijd de indruk gehad dat de makers die met grote toewijding en plichtsgevoel invulden. Daarom heb ik ook mijn e-mail adres toch maar op de website ingevuld, hoewel ik daar in het algemeen geen voorstander van ben, aannemend dat het later in het verhaal nog een reden gaat hebben. Ik gunde ze het voordeel van de twijfel.
Voetstuk
Maar met deze kop op de website is de NTR bij mij van een enorm voetstuk gevallen. Wie heeft er daar bedacht dat het een goed idee is om je zelf op de borst te gaan slaan met ‘kijk eens even wat een goeie “viral” wij bedacht hebben’? Die persoon begrijpt niets van de impact en de speciale verantwoordelijkheid van het Sinterklaasjournaal, en hij/zij heeft geen kinderen. Sinterklaas moet iemand op de afdeling Communicatie even heel streng toespreken.
Michel
Die mogen in de zak
Ik heb de sinterklaascase gebruikt om mijn 8-jarige, niet meer gelovige, websitebouwende zoon wat meer webwijs te maken. Werkte erg goed.
Dat niet meer geloven hebben we trouwens communicatietechnisch aardig geregeld, al zeg ik het zelf. Vorige jaar, hoog zomer, toen Nederland de finale in het WK-voetbal ging spelen, hebben we het hem verteld. Had als voordeel dat er weinig andere kinderen waren, want zomervakantie, en dat hij andere dingen aan zijn hoofd had. Na die dag was hij wel twee illusies (Sint en NL-eftal) armer…
Onze kinderen zijn al dagen teleurgesteld, de vlag is weg, mochten maandag hun schoen zetten en hebben er nu nog niets in zitten. Wat doen ze die kinderen aan? Al die teleurgestelde gezichtjes en ook juffen die niet blij zijn met het verhaal. Vragen van je kind, als we thuis geen vlag hebben, dan krijgen we zeker ook geen cadeautjes voor pakjesavond? Natuurlijk wel, sint weet toch waar we wonen? Liegen en bedriegen en het moet blijkbaar allemaal nog wat erger.