We hadden vanochtend de Australische televisie op bezoek, ABC24. Die zijn stiekem wel blij dat wij aan de leiding liggen, want in tegenstelling tot het Japanse Tokai team spreekt bij ons iedereen Engels. Dat maakt toch wat makkelijker televisie. Ze deden live verslag van de stand van zaken vanaf de kampplaats van Nuna7. Of er iemand wat vragen wilde beantwoorden voor de camera.. Ja, dat wilde Jorrit (‘Horrid’) Vervoordeldonk wel even doen. Vervoordeldonk. V-E-R-… ‘No, where you just said ‘E’ should be a ‘D’… Oh, en of het niet leuk is om ons ‘dansje’ even te doen? Het team heeft namelijk een ‘huddle’, meestal ingezet door Wubbo Ockels. Het begint met beide vuisten omlaag, die onder een aanzwellend ‘heeeeeeuuuuuh’ de lucht in gaan.
Die vraag kwam een beetje onhandig uit, want het interview was tijdens het ‘statisch laden’: je mag tussen zonsopkomst en de racestart je zonnepaneel gebruiken om de accu extra op te laden. En aangezien we ook de concentrators hebben, hebben wij daar veel mankracht voor nodig. Gelukkig waren er wel een paar mannen van Nuna6 (oudleden die mee zijn voor ondersteunende taken) die het wel even wilden en konden doen.
Het liep keurig volgens plan. Jorrit deed het interview, wat half over een eventueel bezoek aan het koninklijk huis ging (tja), waarna de interviewster vroeg of er nog een bepaald ritueel was bij het team om zich even op te peppen. Ja, dat was er stomtoevallig inderdaad. ‘Zal ik het even voordoen?” vroeg Jorrit, terwijl hij zich omdraaide naar het groepje Nuna6-ers achter hem.
En daar ging het: “Heeeeeeuuuuh”. Precies goed.
Waarna de Nuna6’ers luidkeels uitbarsten in het hoogstaande chanson “Bier en tieten, lalalala”. Hilariteit alom. ‘Niet zeggen wat het betekent hoor, anders knippen ze het er af’. ‘Euh, jongens, dit was live”. ‘WAT??”. “Ja, kijk maar, daarachter staat de schotel”. “…”
We staan er weer mooi op, hier in Australië. Sorry, landgenoten. 😉
(het interview staat hier)
Wederom een prachtig verhaal!!
Leuk om even de spanning te doorbreken.
Allemaal SUCCES morgen!!