3 juni

De klok tikt. Op 3 juni komt Boyan Slat, 19 jaar, naar buiten met de resultaten van zijn haalbaarheidsstudie: is er een praktische en uitvoerbare manier om  het plastic dat zich in grote hoeveelheden in onze oceanen heeft opgehoopt, er weer uit te halen? The Ocean Cleanup is het meest bijzondere studentenproject dat ik  in mijn vijf, zes jaar bij de TU Delft ben tegengekomen, vooral omdat het eigenlijk niet echt een studentenproject is. Het is een project van een  hoogst opmerkelijke jongeman die weigert te accepteren dat we ons zo makkelijk neerleggen bij de constatering dat dit ons toch niet gaat lukken. En daarbij heeft hij intussen zoveel mensen om zich heen heeft verzameld die ook vinden dat we dat niet voetstoots moeten accepteren, dat ik begin te geloven dat het hem nog wel eens zou kunnen gaan lukken ook. Fascinerend.

TEDxDelft
In 2012 stond Boyan op TEDxDelft. Mijn kamergenoot Rob Speekenbrink had een stukje in de Delftse Post gelezen en contact met hem gezocht. De TEDx-video van Boyan, met het idee om de oceaanstromingen te gebruiken om het plastic uit het water te halen, ging na korte tijd viraal de wereld over en Boyan werd overspoeld met honderden media-aanvragen. En toen deed hij iets opmerkelijks: helemaal niets.

Onder de radar
Althans, hij deed tot mijn verbazing helemaal niets met die media-aanvragen van internationale topmedia uit de hele wereld. Maar hij deed wel iets anders: onder de radar van iedereen ging hij uitzoeken of het kon. Hij wil, zegt hij, geen loze beloftes doen. En dus stopte hij met zijn studie luchtvaart- en ruimtevaarttechniek aan de TU Delft, en begon aan een intensieve haalbaarheidsstudie op basis van een lijst met vijftig vragen. En hij bleef niet alleen. In  anderhalf jaar verzamelde hij een groep van meer dan 100 mensen om zich heen die zich ook niet wilden neerleggen bij de te makkelijke constatering ‘kan toch niet’. Daar zitten studenten tussen, maar het merendeel van de vrijwilligers heeft een baan. Hij kreeg gaandeweg een PR-bureau achter zich dat zijn communicatie doet, een crowdfunding-bureau en een socialmedia-bureau. En allemaal niet de minsten.

Dreamhall
De TU Delft huisvestte The Ocean Cleanup vorig jaar de tussen de  ’Dreamteams’, studentenprojecten zoals Nuna, Velox en DUT Racing. Het project voldoet eigenlijk niet aan de criteria die voor officiële studentenprojecten in de Dreamhall gelden, maar het draagt zo duidelijk de geest ervan: denk buiten de gebaande paden en gebruik techniek om de wereld beter te maken. En ga er vol voor. Dat soort studenten helpt de TU Delft graag met huisvesting en faciliteiten.

New York
De haalbaarheidsstudie is af. Op 3 juni komt hij met de resultaten naar buiten. Niet in Nederland, nee: in New York. Boyan wil dit probleem oplossen en wil dat wereldwijd aanpakken. Uiteraard was er twijfel bij de verschillende deskundigen om hem heen of dat nou wel ging lukken, zo’n lancering in New York. Maar ja, aard van het beestje: Boyan weigert ‘kan niet’ nu eenmaal te accepteren en doet het gewoon toch. Gaat dat lukken? Geen idee, maar ik word daar wel erg vrolijk van. (PS: als je daar bij wilt zijn, zie facebook)

Famous Dropout
Intussen zit ik zelf ook in het circus, al is dat met mijn TU-pet op wel een beetje lastig. Dit is geen wetenschappelijk onderzoek; het is het initiatief van een bevlogen en getalenteerde student.  Wat de waarde van deze haalbaarheidsstudie gaat zijn, moet de tijd ons leren – al is me duidelijk dat ie bepaald niet over één nacht ijs is gegaan. Na 3 juni weten we meer. Wellicht wordt het niks, en gaat Boyan hierna weer verder met zijn LR-studie. En wellicht krijgt het idee momentum en komt zijn oplossing er echt, en komt er van studeren niets meer terecht. Elke zichzelf serieus nemende universiteit heeft een ‘famous dropout’ nodig.

Doe mij deze maar. Respect.
Michel