Het was wellicht niet mijn belangrijkste bezigheid dit jaar, maar wel degene met de langste voorbereiding. En vooral: de allerleukste. Rolf Hut’s Surprise Helpdesk, afgelopen weekend in het Science Centre in Delft. Het idee ontstond in oktober vorig jaar bij een kopje koffie, maar toen vonden Rolf en ik de tijd tot Sinterklaas te kort. ‘Doen we volgend jaar!’ riepen we. Meestal komt daar natuurlijk niks van, maar in dit geval gelukkig wel: afgelopen weekend knutselden tussen de 200 en 300 kinderen in het Science Centre fanatiek een ‘technische’ surprise in elkaar. Werkende golfslagbaden, basketbalveldjes met zoemers, telescopen, fietsen met motortjes op de wielen, de ene na de andere opmerkelijke creatie kwam langs. Het was een groot succes, en een zeldzaam voorbeeld van een evenement waar volgens mij eigenlijk alles van nature aan ‘klopte’.
Synergie
Dat laatste is eigenlijk zeldzaam. In een van mijn eerste blogs, over de ‘Wet van het Sterkste Merk‘, heb ik al eens betoogd hoe moeizaam samenwerking vaak is in communicatietrajecten. Uiteindelijk gaat er meestal 1 partner met de ‘oogst’ aan de haal, en eindig je met ruzie. Niet in dit geval: elke betrokken partij had een duidelijk, keurig in elkaar passend, belang: Rolf als gezicht van de ‘maker’-beweging, zijn uitgever voor de verkoop van een bijbehorend ondersteunend boekje, het Science Centre met techniekpromotie voor kinderen, en ikzelf voor de PR van de universiteit.
Behoefte
Maar nog belangrijker: dit idee haakte in op een glasheldere behoefte op een duidelijk afgebakend moment: elk kind in de bovenbouw van de basisschool moet eind november een surprise maken, en iedereen wil graag ‘de blits maken’. En daar konden we dus echt bij helpen, want met een klein beetje ‘tech’ kun je veel en veel gavere surprises maken. En dat is allereerst gewoon heel leuk om te doen. En tegelijk konden we de boodschap de wereld insturen dat het in onze ‘techy’ wereld gezond is dat elk kind in zijn jeugd wat gevoel opbouwt voor hoe techniek werkt, ook als later rechten of geneeskunde gaat studeren. Net zoals het gezond is dat iedere aankomende ingenieur in zijn jeugd in aanraking komt met literatuur.
Enthousiasme
Het resultaat was een evenement waar werkelijk iedereen enthousiast was: de kinderen waren razend fanatiek bezig, voor de begeleiders was het inspirerend, ouders vonden het geweldig. En met artikelen in kranten, radio en reportages in Hart van Nederland maar vooral het voor een universiteit oh zo belangrijke jeugdjournaal was ook de PR-man in zijn nopjes (de vader in de PR-man nog meer overigens).
Meer?
Achteraf blijf ik vooral over met de vraag waarom we dit niet veel eerder hebben bedacht? En hoe we kunnen stimuleren dat dit volgend jaar op veel meer plekken in Nederland gebeurt. Veel meer dan een grote ruimte en wat enthousiaste knutselaars heb je eigenlijk niet nodig, wie doet er mee?
Michel
